O τίτλος του video: I Forgot My Phone *must see*

Πρωινό ξύπνημα! Πώς να μη νιώθεις όμορφα μετά από ένα καλό και γεμάτο ύπνο? Φτιάχνεις καφέ , τρως πρωινό και η μέρα σου ξεκινάει. Πώς ξεκινάει όμως? Κάνεις λίγο γυμναστική? Κάνεις κάποιες προετοιμασίες στο σπίτι? Φεύγεις για δουλειά όμορφα κι ωραία? Σκέφτεσαι τους φίλους που θα δεις μέσα στην ημέρα? Προγραμματίζεις κάτι καλό ή αφήνεις τα πράγματα να εξελιχθούν στην τύχη τους?

Ωραία όλα τα παραπάνω… αλλά τα τελευταία χρόνια έχει μπει δυναμικά στη ζωή μας ένα εργαλείο (γιατί εργαλείο είναι και τίποτα παραπάνω) που έχει γίνει για πολλούς αναπόσπαστο κομμάτι. Κι εγώ εννοείται πως διαθέτω smartphone (πως θα μπορούσα άλλωστε να μην έχω , αφού το απαιτεί παράλληλα και η δουλειά μου να υπάρχει). Το θέμα όμως είναι πόσο έχει εισβάλλει στη ζωή μας? Πόσο απολαμβάνουμε τη ζωή χωρίς διακοπές για facebook, twitter, instagram, tumblr, news, φωτογραφίες της στιγμής κλπ.?

Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια πάμε για καφέ με φίλους , τα λέμε για λίγο και μετά ξεκινάει το socializing μέσα από το smartphone. Σταματάει το eye contact και όλοι ξαφνικά κοιτάζουν ο καθένας τη δική του οθόνη. Οι συζητήσεις κυλάνε γύρω από αυτό, τι έγραψε ο ένας, πόσα Like, πόσες φωτογραφίες στο Instagram και πολλά άλλα. Καλό να τα συζητάς μερικές φορές, αλλά εντελώς διαφορετικό να συναντάς ανθρώπους και να νιώθεις ότι είσαι απλά το break για διαφημίσεις από το virtual κόσμο μέσα στον οποίο ζουν. Break The New Rules!

Πόσες φορές σου έχει τύχει να πας σε μία συναυλία και ξαφνικά να υψώνονται χιλιάδες χέρια στον αέρα με ένα smartphone για να κάνουν capture of the moment είτε με φωτογραφία είτε με video? Το καλοκαίρι μπροστά μου είχε υψώσει κάποια το iPad και έπαιρνε σε video όλη τη συναυλία. Που πας ρε κοπελιά με το iPad μέσα σε τόσο κόσμο και μάλιστα μας κρύβεις και τη θέα στη σκηνή με τη γαμω-οθόνη σου? Χθες βράδυ πήγα στους Stomp κι εκεί που απολάμβανα το υπέροχο και άριστο show τους, ξεπρόβαλαν δεξιά κι αριστερά οθόνες μέσα στο σκοτάδι και κάπου κάπου άκουγες και κανένα ήχο (στην απόλυτη ησυχία λέμε…). Όπως και σε άπειρες συναυλίες που θέλεις ν’απολαύσεις το αγαπημένο σου τραγούδι αλλά τα υψωμένα με χέρια smartphones σου κόβουν την άμεση πρόσβαση με τον καλλιτέχνη!

Αν συνεχίσω να γράφω μπορεί να μην τελειώσω ποτέ! Δείτε κι εσείς το παρακάτω video κι ελπίζω να καταλάβετε πόσες στιγμές χάνονται μέσα στην ημέρα επειδή το smartphone έχει γίνει επέκταση του χεριού. Η ζωή είναι μικρή , δεν υπάρχει λόγος να τη σπαταλάμε κοιτάζοντας μία οθόνη 24/7.