Ο James Ingram “έφυγε”. Η RnB/Soul μουσική μένει!

Με αφορμή το θάνατο του James Ingram (έφυγε από τη ζωή στις 29 Ιανουαρίου 2019, από καρκίνο στο εγκέφαλο) κάθισα να γράψω λίγα λόγια για τη μουσική γενικότερα.

O James Ingram ήταν από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της RnB – Soul μουσικής από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 μέχρι μέσα δεκαετίας ’90. Έχει δύο Νο.1 singles στο ενεργητικό του, το “Baby Come To Me” με την υπέροχη Patti Austin, όπως και το “I Don’t Have The Heart”. Με 2 βραβεία Grammy, 2 υποψηφιότητες για βραβεία Όσκαρ, όπως και πολλές υποψηφιότητες και άλλα βραβεία που έλαβε στην πορεία του, ο James Ingram έθεσε κάποια διαφορετικά θεμέλια στη soul μουσική των δύο δεκαετιών που ήταν ενεργός. Μία εκπληκτική φωνή, ανακάλυψη του Quincy Jones (o πιο σημαντικός παραγωγός μουσικής, με πιο γνωστό στο ευρύ κοινό, το album “Thriller” του Michael Jackson) και με συμμετοχές στα δικά του album, εκείνη την εποχή.

Η RnB – Soul μουσική άνθισε κυρίως σε αυτές τις δεκαετίες που προανέφερα. Αμέτρητα Νο.1 τραγούδια , αμέτρητες παραγωγές και εκπληκτικές φωνές και καλλιτέχνες. Προέρχεται από μία μουσική κουλτούρα με βάση τη jazz και στηρίζεται στις φωνητικές ικανότητες των καλλιτεχνών που απογείωναν κάθε τραγούδι τους (στην πιο mainstream εκδοχή, άκουσε τα πρώτα album της Whitney Houston). Βέβαια πρέπει να αναφερθεί ότι είναι η μουσική που τραγούδησαν «μαύροι» καλλιτέχνες και πολύ λιγότερο οι «λευκοί».

Με την πάροδο των χρόνων όμως και τα διαφορετικά είδη που άρχισαν να αναπτύσσονται, άρχισε να φθίνει όλη αυτή η μουσική κουλτούρα. Μιλώντας για την Ελλάδα (γιατί στο εξωτερικό καλά κρατεί ακόμα, κυρίως στις Η.Π.Α.) σταμάτησε να παίζει. Σταμάτησε να υποστηρίζεται από κάθε μέσο. Όσο τα club αύξαναν στη δεκαετία του ’90, όσο τα ‘ελληνάδικα’ πήραν τη θέση των υπολοίπων μαγαζιών, όσο τα reality show αναπτύχθηκαν στην τηλεόραση των 00s και φτάνουν μέχρι τις μέρες μας, με πλήρη απαξίωση στη μουσική κουλτούτρα γενικότερα, όσο οι άνθρωποι που εργάζονται για αυτά όλα, απέχουν από τη μουσική παιδεία σε ολόκληρο το φάσμα της και απαξιούν τη γνώση και το άκουσμα άλλων μουσικών και δεκαετιών, χάθηκε στην Ελλάδα ένα τεράστιο κομμάτι της μουσικής.

Το φαινόμενο αυτό είναι γενικό όμως, όχι μόνο στα όρια τα δικά μας, αλλά και στην Ευρώπη. Η εξέλιξη της τεχνολογίας που βασίστηκε στο ‘τώρα’ και στην προώθηση των σημερινών καλλιτεχνών, που έχουν δημιουργήσει κάτι εντελώς διαφορετικό, ειδικότερα τις τελευταίες δύο δεκαετίες, έκανε την RnB – Soul μουσική να ακούγεται τόσο παλιακή στα αυτιά των ακροατών! Αναφορές υπάρχουν ακόμη μέσα στα τραγούδια, αλλά έχει χαθεί το συναίσθημα, o ρομαντισμός. Είναι ένα πολιτικο-τεχνολογικό γεγονός που συμβαίνει γενικότερα κι έχει δυστυχώς εξαλείψει πλήρως το συναίσθημα της soul μπαλάντας, που κάποτε ήταν σε τεράστια άνθιση. Που κάποτε έπαιζε στις disco, στα bar, στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση και είχε πρώτη θέση στη μουσική που κάποιος άκουγε στο σπίτι. Η RnB- Soul μπαλάντα τραγουδά και επευφημεί την αγάπη, τον έρωτα, το σεξ, τα συναισθήματα που προκαλούνται. Με ένα μουσικό υπόβαθρο βγαλμένο από απίθανους μουσικούς και με φωνές που τραγουδούν σε απίστευτη κλίμακα, σε διαφορετικές οκτάβες, μετατρέποντας τις νότες σε συναισθήματα από το πρώτο άκουσμα.

Αυτή η κουλτούρα χάθηκε. Την κατάπιε η τεχνολογία.

Άλλωστε είναι τόσο γρήγορη η πληροφορία στη σημερινή εποχή, είναι τόσα τα fake news, είναι τόσα άλλα που ο κόσμος δίνει περισσότερη σημασία. Έχουν αλλάξει και οι σχέσεις των ανθρώπων, έχει αλλάξει και ο τρόπος γνωριμίας ενός ζευγαριού (μέσω των αμέτρητων application, που δίνουν ρόλο μόνο σε ανταλλαγή φωτογραφιών, πληροφοριών με τρομακτική έλλειψη συναισθημάτων.)

Δε θα ακουστεί ποτέ ξανά η ατάκα «Ο Κώστας αφιερώνει στη Μαίρη , τον έρωτα της ζωής του» , γιατί στη σημερινή εποχή μοιάζει τόσο γλυκανάλατο, τόσο ‘έξω από τα νερά’ των νέων. Κάποτε αυτή ήταν η μουσική και είτε ήθελες είτε όχι, ακολουθούσες.

Μη σου φαίνεται ότι τα μπέρδεψα όλα μαζί, γιατί όλα μαζί έχουν σημασία. Είναι οι διαφορετικές πτυχές και η άλλη ‘ματιά’ στην κουλτούρα της μουσικής με τον τρόπο που εξελλίσεται μέσα στα χρόνια. Είναι όλα αυτά μαζί, που φτιάχνουν και δημιουργούν συνειδήσεις στον κόσμο. Είναι όλα αυτά που κάνουν το χάσμα γενεών ακόμη μεγαλύτερο. Είναι όλα αυτά που επειδή δεν τα προσέχουμε, επειδή πολλοί λειτουργούν με την ατάκα «και ποιον ενδιαφέρει» ή του ωχαδερφισμού που υπάρχει και αυξάνει ολοένα, που κάνουν τη μουσική να χάνεται μέσα στα χρόνια.

Γι’αυτό είμαστε εδώ όμως! Για να βάλουμε την υπενθύμιση να συνεχίσει να υπάρχει και να επιστρέψει όσο το δυνατόν γίνεται, πιο αληθινή ‘μέσα από την ψυχή’.