20 ημέρες βρέθηκα εκτός social media.

Όπως κάθε χρόνο, όταν κάνω διακοπές τον Αύγουστο, πριν φύγω από την πόλη κάνω αποσύνδεση από FB, Insta κι οτιδήποτε άλλο χειρίζομαι κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Επιβάλλεται! Αν μπορείς να το κάνεις έστω για λίγο, είναι ένα τεράστιο δώρο στον εαυτό σου και την υγεία σου.

Τα social media έχουν γίνει πλέον μέρος της καθημερινότητας. Τόσο πολύ που η επαφή με το κινητό είναι μεγαλύτερη από την επαφή με τον εαυτό σου ή τους ανθρώπους γύρω σου.  Έχω επιβάλλει στον εαυτό μου να αποσυνδέομαι όταν μου δίνεται η ευκαιρία και τι καλύτερο από τις καλοκαιρινές διακοπές. Βγήκα πλήρως από το mood να βγάλω selfie στην τάδε παραλία, στο δείνα μπιτσομπαρο, τα φαγητά της ταβέρνας που κάθομαι κ.ο.κ. Μάλιστα μέτρησα στο κινητό τι τράβηξα φέτος τον Αύγουστο: 14 φωτογραφίες και 3 βίντεο. Αυτά ήταν όλα. Πουθενά η φάτσα μου, οι άνθρωποι που συναναστράφηκα, μόνο τοπία. Μέχρι που η αποχή έγινε συνήθεια και δε μου έλειψε καθόλου να κρυφοκοιτάω που λιάζεται ο καθένας, άλλωστε τα τοπία που βρέθηκα ήταν ανώτερα όλων. Ζούσα τις επιλογές μου και τις στιγμές.

Όταν βγεις από την “ανάγκη” να ενημερώνεις τους φίλους ή followers μέσω των social media, για το τι κάνεις στις διακοπές σου, αλλάζει η πραγματικότητα. Αλλάζει ο χρόνος. Έχεις όλο το 24ωρο για σένα, χωρίς παρεμβολές. Μπορείς να καθίσεις σε μία παραλία και να απολαύσεις όλο το μεγαλείο της φύσης, να γίνεις μέρος της, να κολυμπήσεις πάνω από μία ώρα συνεχόμενα,  να παίξεις με την άμμο, τις πέτρες, να αφουγκραστείς τον άνεμο, να χαζεύεις το κύμα με τις ώρες και να παρακολουθείς τη πορεία των καβουριών στην άμμο. Να άραξεις ένα πρωινό στο βουνό όπου ακούγονται μόνο οι ήχοι των ζώων και να απολαύσεις όλη την ενέργεια που ανταλλάσσεται με το τοπίο. Να “γεμίσεις”, να χαμογελάσεις με το πέταγμα της πεταλούδας.

Η ζωή μας κατά τη διάρκεια του χρόνου, είναι γεμάτη από post. Προσωπικά, αυτό που κάνω στη ζωή μου, το ραδιόφωνο, τα DJ set, η ενασχόληση με τη μουσική κλπ. , πλέον συνδέεται με τα social media και το χαίρομαι όλο αυτό, είναι δημιουργικό, όμως όχι 365 ημέρες non-stop.

Ο χρόνος είναι σημαντικός και δεν επιστρέφει. Επιβάλλεται να ζούμε τις στιγμές και να αξιοποιούμε το χρόνο των διακοπών για τον εαυτό μας, χωρίς να μοιραζόμαστε ανούσιες για τους άλλους στιγμές.

Όπου βρέθηκα, το 95% των ανθρώπων γύρω μου ήταν συνεχώς πάνω από μία οθόνη. Οι νεότεροι στο Tik Tok, ενοχλούσαν πλήρως τον περίγυρο με τον ήχο από τα αμέτρητα 15″ βίντεο που έπαιζαν back to back, άλλοι προσπαθούσαν για την καλύτερη φωτογραφία για να ανεβάσουν στο Instagram, όλοι (σχεδόν) απασχολημένοι στο χρόνο που τους δίνεται για χαλάρωση, με την οθόνη τους.

Παρατήρησα ζευγάρι σε απόμερη παραλία να μην ανταλλάσσει κουβέντα, ούτε καν να μπαίνει στη διαδικασία να κολυμπήσει. Ήταν και οι δύο πλήρως απομακρυσμένοι, πάνω στην οθόνη τους, απασχολημένοι πλήρως με post άλλων, κάνοντας Like, βάζοντας καρδούλες, σχολιάζοντας που βρίσκονται οι άλλοι κ.ο.κ. Και Ναι ήταν μόνοι τους σε ένα θεσπέσιο τοπίο που αν μη τι άλλο, δε σου δίνεται η ευκαιρία να το απολαύσεις καθημερινά, απλώς τοποθετηθείς τον εαυτό σου εκεί για λίγες ώρες. Εκείνο το ζευγάρι, μετά από δύο ώρες ενασχόλησης με το κινητό στην παραλία, απλώς τα μάζεψε (τις τζαμπο-καρεκλες, ψάθες, ομπρέλες, ψυγεία κλπ. συμπραγκαλα) κι έφυγε.

Ο φίλος μου ο Σωτήρης με πήρε τηλέφωνο να μου πει το φιάσκο που έπαθε ο Bob Sinclar, όπου φρικαρε με το κοινό στο Cavo Paradiso στη Μύκονο κι ανέβασε βίντεο που εκλιπαρεί τον κόσμο που κάνει clubbing να διασκεδάσει, να χορέψει, να φλερτάρει. Και να αφήσει την οθόνη του έστω για λίγο. Πολλοί DJ πλέον αναφέρονται ανοιχτά σε αυτό το ζήτημα, γιατί το βλέπουμε όταν παίζουμε μουσική.

Η Άννα Μαρία που δουλεύει ως social media manager και είναι 29 ετών, όταν της ανέφερα ότι τα είχα κλείσει για είκοσι ημέρες, γύρισε και μου είπε: “Δε θα το κάνω ποτέ αυτό. Δεν ξέρω πώς είναι η ζωή χωρίς το κινητό μου, εσύ έχεις ζήσει την εποχή χωρίς αυτό, εγώ δεν ξέρω πως είναι και φοβάμαι να το κάνω.” Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι υπάρχουν γενιές που είναι τόσο addicted με τα social media, όπως ένας καπνιστής που ξυπνά το πρωί και φτιάχνει τον καφέ του για να ρουφήξει τις πρώτες τζουρες του.

Λίγο πριν κλείσω, να σου πω ότι διάβασα 4 βιβλία τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, άκουσα πολλή μουσική κι έψαξα δικογραφίες από άλλες εποχές. Επίσης έβαλα στόχο να κολυμπήσω συνεχόμενα πάνω από 60 λεπτά και τον πέτυχα με το παραπάνω! Με προσπάθεια φυσικά αλλά με κατάληξη που δεν πίστευα τα αποτελέσματα της. Και πολλά ακόμη βέβαια, που δε θα γράψω εδώ.

Δε θέλω να επηρεάσω κάποιον να αποσυνδεθεί για ένα χρονικό διάστημα, αυτό όμως που έχω να πω κάνοντας το πράξη, είναι ότι αλλάζει πλήρως ο τρόπος που αξιοποιείς το χρόνο σου. Αφήνοντας την οθόνη για λίγες ημέρες, βρίσκεις τόσο πολύ χρόνο για να κάνεις τα πάντα. Σταμάτα το “βαριέμαι” που ακούω ολοένα και περισσότερο. Αλλάζει ο τρόπος που σκέφτεσαι, που αντιμετωπίζεις καταστάσεις.

Αυτό που αλλάζει σημαντικά όμως, είναι ο τρόπος που “βλέπεις” τα social media και τα αμέτρητα post όλων, όταν επανασυνδεθείς. Εύχομαι να το ζήσουν όλοι.