Επειδή διαβάζουμε πολλές τεχνολογικές εξελίξεις τελευταία έχουμε φτάσει σε σημείο να θεωρούμε ό,τι έχουμε δει στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας ότι θα γίνει πραγματικότητα σε λίγο καιρό! Κι επιτυγχάνονται πολλά από αυτά βέβαια, αφού οι ρυθμοί έχουν φτάσει ν’αυξάνουν με γεωμετρική πρόοδο. Και χάνετε πλήρως η ουσία και το νόημα, γιατί ως υπερκαταναλωτικά όντα που μας έχουν “φτιάξει” τις τελευταίες δεκαετίες, χωρίς δεύτερη σκέψη πέφτουμε θύματα του marketing και όλων των τεχνολογικών καινοτομιών. Πλέον ελέγχουν το κινητό σου, όλα τα social networks, οτιδήποτε googlάρεις, ότι βλέπεις στην TV μέσω digital, ελέγχουν τι τρως δίνοντας σου άπειρες διαφημίσεις γεμάτες υδατάνθρακες, κακά λιπαρά και καρκινογόνες ουσίες που δε γνωρίζεις, σου πλασάρουν το σάπιο για φρέσκο, σε βάζουν ν’ακούσεις μουσική που εσύ ούτως η άλλως δε γουστάρεις ή δε βρίσκεις νόημα ν’ακούσεις και πολλά άλλα που χρίζουν ώρες συζήτησης και ανάλυσης. Επειδή όλοι μας πέφτουμε θύματα του trollαρίσματος που παίζει πυκνά συχνά τον τελευταίο καιρό, πρέπει να μπούμε στη διαδικασία να ψάχνουμε οτιδήποτε.
Έχει χαθεί η ουσία , είμαστε ρομπότ του χρόνου, από το πρωί που χτυπάει το ξυπνητήρι μέχρι την ώρα που πέφτουμε για ύπνο, ένας παράγοντας άγχους που έχει μπει μέσα σου χωρίς να αναρρωτηθείς ποτέ το γιατί και το πώς. Και όλοι αυτοί οι γρήγοροι ρυθμοί, το gossip , η αντιγραφή σε πράγματα που κάνουν άλλοι , η σημασία σε ανούσιες μαλακίες, το γεγονός ότι δε δίνεις χρόνο στον εαυτό σου και πολλά άλλα , έχουν κάνει τον κόσμο να μη σκέφτεται ποτέ ορθά, να εκφράζει φοβίες, να συμπεριφέρεται σα φυλακισμένος μέσα στην ίδια του τη ζωή. Κοιμόμαστε ενώ νομίζουμε ότι έχουμε ξυπνήσει? Για σκέψου λίγο , αν βγάλεις απ’το μυαλό σου όλα αυτά που σου έχουν επιβάλλει, τι είναι αυτό που μένει? Είσαι real τουλάχιστον απέναντι στον εαυτό σου?
<food for thought>