Χθες βράδυ σε μία έξοδο που περιείχε από όπερα, κινέζικο φαγητό, clubbing, και βόλτα στο Γκάζι περπατώντας στα στενά προς εύρεση μουσικής κατεύθυνσης, συνειδητοποίησα ότι το 90% των μαγαζιών που υπάρχουν στην υπέροχη πλατεία του Γκαζιού και στα πέριξ, παίζουν σκυλάδικο όσο πάει… μιλάμε για γάβγισμα κανονικά! Τι έγινε ρε παιδιά και τόσο νταλκάς? Που τον είχατε κρυμμένο τόσο καιρό? Το τσιφτετέλι βλέπω ανθίζει όσο περισσότερο γίνεται σχεδόν σε όλες τις περιοχές κι απορώ αν αυτό θεωρείται βήμα μπροστά! Άκουσα ‘Τα καγκέλια’ τσίτα περνώντας έξω και από bar και από club!!!! Μη ρωτήσεις αν γέλασα… το προσπέρασα.
Γι’αυτό και πλέον μπορεί να υπάρχουν εκατοντάδες bar και μικρά club στην πόλη αλλά έχει δυσκολέψει πολύ το να βρεις κάποιο συγκεκριμένο στέκι, που να γουστάρεις και τις μουσικές του 24/7. Έχει χαθεί η μουσική κατεύθυνση που έχουν τα περισσότερα μαγαζιά γιατί μπορεί να ξεκινήσουν να παίζουν house ή hip-hop ή lounge , δεν ξέρω αναλόγως… αλλά μετά από κάποια ώρα θ’ανέβει ο supermaster dj που θα μιξάρει στο laptop του ότι έχει κατεβάσει από το internet, από λαϊκό βαρύ μέχρι Rolling Stones ή Daft Punk (που είναι και hit!) αλλά μετά θα βάλει κι ένα Γιάννη Βασιλείου ή κανένα disco hit της Eurovision. Δηλαδή πώς το καταφέρνετε αρχικά αυτό το mix στο μυαλό σας και δεν ντρέπεστε που προσφέρετε στον κόσμο τέτοιο πολιτιστικό σοκ μέσα σε μόλις λίγες ώρες. Η μουσική δεν είναι μόνο να παίξουν τα “χαβαλέ” τραγούδια , για να χορέψει ο κόσμος (λέμε τώρα, λίγοι έμειναν που απολαμβάνουν το ρυθμό) και να πιει κάνοντας ένα break από την καθημερινότητα του, που κανείς δεν ξέρει τι περιλαμβάνει. Η μουσική πηγάζει από μουσικούς, έχει μελωδία, σε ταξιδεύει και τοποθετεί το μυαλό σε ένα όμορφο τρόπο σκέψης και συναισθημάτων.
Τι μου έμεινε τελικά? Μία μουσική βραδιά με όπερα υπό τη συνοδεία πιάνου, που μας κάλεσε ο φίλος Τάσος ν’ακούσουμε κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Αυτό είναι που σου μένει στο μυαλό τελικά. Κι εμένα μου αρέσουν τα “συνηθισμένα” πολλές φορές απλά με στεναχωρεί όταν αρχίζουν να χάνουν πλήρως την ουσία της μουσικής.
Είπα απλά να το μοιραστώ μαζί σας … συνεχίστε ότι κάνατε, sorry for the interruption!
The Sound of Nick Zois 